Kureyş Suresi okunuşu, Arapça yazılışı, Türkçe meali, fazileti ve tefsiri

Namaz sureleri arasında yer alan Kureyş Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 106. sırasındadır. Adını ilk ayetten alan Kureyş Suresi, 4 ayettir. Kureyş Suresinin türkçe okunuşu, meali ile sureyi ezberleyebilir, konusunu ve tefsirini öğrenebilirsiniz.

Kureyş Suresi, Mekke döneminde nazil olmuştur. Kureyş, Peygamberimizin mensup olduğu kabilenin adıdır. Mekke’de yaşayan en asil kabile olup Kabe'nin muhafızlığını yapıyordu. Namaz sureleri arasında yer alan Kureyş Suresi okunuşu ile ezberleyebilir, Türkçe anlamı, fazileti ve tefsirinden faydalanabilirsiniz.

KUREYŞ SURESİ OKUNUŞU

Bismillâhirrahmânirrahîm.

1. Li îlâfi kurayş.

2. Îlâfihim rihlete’ş-şitâi ve’s-sayf.

3. Felya’budû Rabbe hâze’l-beyt.

4. Ellezî et’amehum min cû’ın ve âmenehum min havf.

Kureyş Suresi okunuşu, Arapça yazılışı, Türkçe meali, fazileti ve tefsiri - Resim : 1

KUREYŞ SURESİ TÜRKÇE ANLAMI

Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla.

1. Kureyş’in emniyetini sağladığı,

2. Yaz ve kış yolculuğunda onları (güvenliğe ulaştırıp başkalarıyla) ısındırıp yakınlaştırdığı için onlar,

3. Bu evin (mabed’in, Kâbe’nin) Rabbine kulluk etsinler.

4. Ki O (Allah) kendilerini açlıktan (kurtarıp) doyuran ve her çeşit korkudan güvenliğe kavuşturandır.

KUREYŞ SURESİ NAZİLİ

Mushaftaki sıralamada yüz altıncı, iniş sırasına göre yirmi dokuzuncu sûredir. Tîn sûresinden sonra, Kāria sûresinden önce Mekke’de inmiştir.

KUREYŞ SURESİ KONUSU

Sûrede Kureyş’e Câhiliye döneminde sağlanan ticarî kolaylıklardan, güvenlik, zenginlik vb. imkânlardan bahsedilmekte, bunlardan dolayı yüce Allah’a minnettar olup kulluk etmek gerektiğine dikkat çekilmektedir.

KUREYŞ SURESİ TEFSİRİ

Diyanetin tefsirine göre, 610 yılında Hz. Peygamber’e (sav) Kur’an inmeye başlayınca Kureyş’in bir kısmı ona iman etmekle birlikte çoğu inanmadığı gibi Hz. Peygamber’e (sav) karşı gittikçe sertleşen ve savaşlara kadar varan bir mücadeleye girişmişlerdir. Bu direniş hicretin 8. yılında Mekke’nin fethine kadar sürmüştür. Mekke’nin fethedilmesiyle birlikte İslâmiyet’in karşısındaki Kureyş düşmanlığı da tamamen ortadan kalkmıştır. Bundan sonra İslâm’ın dünyaya yayılması için Kureyşliler’in ön saflarda mücadele verdikleri görülmektedir.

Kureyş kabilesi, Araplar’ca kutsal sayılan Kâbe’nin gözetim ve bakımını üstlendikleri için diğer Arap kabileleri onlara büyük saygı gösterirlerdi. Krallar onlara saygı gösterir, başkaları çöllerde haydutlar tarafından saldırılara uğrarken Kureyşliler güven içerisinde yazın Tâif’in serin yaylalarına, kışın da Yemen’in ılık bölgelerine serbestçe seyahatlerde bulunarak büyük kazançlar elde ederlerdi. Hatta Kureyş’in ticaret kervanları kış aylarında Somali ve Habeşistan’a, yaz aylarında da Suriye, Mısır, Irak ve İran’a kadar giderlerdi. Mekke’nin bulunduğu bölge tarım ve hayvancılığa elverişli olmadığı için halkın ticaretten başka gelir kaynağı yok denecek kadar azdı. Hac mevsiminde kurulan panayırlar ticaretlerinin canlanmasına vesile olduğu gibi buralarda düzenlenen şiir, hitabet vb. yarışmalar da dil, edebiyat ve kültürün gelişmesini sağlıyordu. İşte Kureyş suresinde Allah’ın onlara lutfettiği bu imkânlar hatırlatılmakta, özellikle Kâbe’ye vurgu yapılarak "Şu evin (Kâbe) rabbine kulluk etsinler" buyurulmaktadır.

Kabile hayatı yaşayan Arap yarımadası devlet otoritesinden yoksun olduğu için burada genel bir güvensizlik bulunduğu halde Mekke Hz. İbrâhim zamanından beri Allah tarafından saygınlığı çiğnenmeyen (harem) bölge olarak insanlığa duyurulmuş, bu sayede Mekke halkı dış saldırılardan korunmuştur. Nitekim bir âyet-i kerîmede, “Görmezler mi ki, çevrelerindeki insanlar durmadan yerinden koparılıp götürülürken biz (Mekke’yi) güvenli, dokunulmaz belde yapmışızdır?” (Ankebût 29/67) buyurularak bu nimetler hatırlatılmaktadır. Ayrıca başka bölgelerde üretilen sebze, meyve ve diğer gıda maddeleri Hz. İbrâhim’in duası bereketiyle (İbrâhim 14/37), bir ticaret merkezi haline gelmiş olan Mekke’ye getirilip satılır, böylece bura halkının ihtiyacı karşılanırdı. İşte sûrede Kureyş’in, bütün bu nimetlerin şükrünü yerine getirmek için Allah’a kulluk etmeleri istenmiştir.