Bir çocuğun duası olabilmek...

Bundan 10 sene önce 'Bir Çocuğun Duası' adını verdiği bir iyilik hareketi başlatan Tarık Buğra Okçu'dan bahsetmek istiyorum sizlere.

Kendisini tanıdıktan sonra, sadece takipçi kazanmak uğruna yaptığı iyiliği gözümüze gözümüze sokanların fenomenleştiği şu dünyada Okçu'nun da en az onlar kadar tanınır olması gerektiğini düşündüm. Onun her ne kadar böyle bir beklentisi olmasa da...

Okçu ve onunla bu çatı altında buluşan her bir gönüllünün yaptıklarını görünce bir çoğunuzun kalbinin yumuşacık olacağını düşünüyorum.

Onların amacı şimdiye kadar hiç duymadığınız, hiç bilmediğiniz hayatlara nasıl dokunulur bunu öğretmek, benim amacımsa o hayatlardan biraz olsun hepimizin haberdar olmasını sağlamak.

Bir Ramazan günü başlıyor hikaye. Gönüllülük esasıyla çıktıkları yolda, gördüklerinden etkilenerek binlerce küçük yüreğe dokunmaya başlıyorlar. Sonra da bunu yasal hale getirmek için "Bir Çocuğun Duası" adını verdikleri derneği kuruyorlar.

"SÜT ALACAK PARASI OLMADIĞI İÇİN BEBEĞİNE ŞEKERLİ SU İÇİREN ANNELER GÖRDÜK"

• Nasıl çıktınız bu yola?

"Bir Ramazan günü liseden mezun olduğumuz arkadaşlarımızla toplanmıştık. O gün Ramazan'ın da vesilesiyle birine yardım etmek istedik. Çevremize duyurduk ve ihtiyaç sahibi bir aileye ulaştık. O ailenin bütün ihtiyaçlarını karşıladık. Bunu başarabilmek bize çok iyi hissettirdi."

• Ramazan bittikten sonra ne oldu, neden duramadınız?

"Sonrasında gördük ki yardıma ihtiyacı olan çok fazla çocuklu aile var. Bebeğine süt alacak parası olmadığı için şekerli su içiren anneler gördük. Hayatı boyunca et yiyememiş, etin tadını bilmeyen insanlara şahit olduk. Bu işin burada kalmaması gerektiğini düşündük ve büyük bir sorumluluk altına girmeyi göze alarak yola koyulduk."

• Ne zaman dernekleştiniz, derneksiz olmuyor mu bu işler?

"Biz bu yola çıktıktan bir yıl sonra bizim kurucumuz vefat etti. Hem onun hatırasına sahip çıkmak adına hem de yardıma ihtiyacı olan aileleri güvence altına alabilmek için dernekleştik. Gönüllü olarak 5 yıl geçirdik toplamda. Dört yıl önce de gerekli müracaatları yaparak yardım kuruluşumuzu resmiyete döktük. Ankara Valiliği'ne bağlı resmi bir dernek olarak 10'uncu yılımıza giriyoruz."

"HİÇ PASTA YEMEMİŞ ÇOCUKLAR OLDUĞUNU GÖRDÜK"

• Nasıl ulaşıyorsunuz bunca ihtiyaç sahibi çocuğa?

"Bunun için kırsala gitmeniz yeterli. Bu yüzden özellikle çocuklar üzerine faaliyetler yapıyoruz zaten. Oradaki çocukların ihtiyacı olan şeyi gördük biz. Bunu sadece maddi olarak düşünmeyin. 

Şu ana kadar elliden fazla kırsaldaki köye giderek çocuklara yardım ulaştırdık. Gerek eğitim desteği olsun gerek çeşitli hediyeler olsun pisko-sosyal destek vermeye çalışıyoruz."

• Oradaki çocukların en çok neye ihtiyacı var?

"Hayatında hiç sinema görmemiş çocuklar var, hiç pasta yememiş çocuklar var. Savaş bölgesindeki çocuklara oyuncak dağıtımımız oldu. Yine kırsalda sportif faaliyetlere ulaşamayan çok fazla çocuk var. Onlar için futbol turnuvası yaptık. Ama en çok ilgiye ve sevgiye ihtiyaçları var."

• Sadece Doğu'daki çocuklara ulaşmıyorsunuzdur sanırım?

Türkiye genelindeki tüm çocuklara ulaşmaya çalışıyoruz. Şehit ailelerinden kanser hastası çocuklara, engelli çocuklardan üniversiteyi dezavantajlı şekilde okumaya çalışan gençlere... Tüm bu desteklerimizin yanı sıra burslarla da yardımcı olmaya çalışıyoruz.

Depremde deprem bölgesine gittik, selde Kastamonu'da, yangında Muğla'daydık."

"TOPLANAN YARDIMLARI BİZİMLE GELİP TESLİM ETMELERİNİ, O HAYATLARI GÖRMELERİNİ İSTİYORUZ"

• Sizce birine yardım eli uzatmak da bir ihtiyaç mı, sizin temel amacınız ne ve bir gün gelip bu işten sıkılır mısınız?

"Biz bunu bir iş gibi görmedik, göremedik hiçbir zaman. Nasıl bırakabiliriz, o kadar çok çocuk var ki bizim yapacağımız küçük bir yardımı bekleyen. Temel amacımız da ne biliyor musunuz, gelen gönüllüleri işin birçok aşamasında şahit tutmak. Ne yazık ki ülkemizde zamanında dernekler yardım adı altında para toplayıp maddi manevi insanlara fazlaca zarar verdi. Biz de insanlara şunu diyoruz:

'Bizim vesilemizle gelin gerçekten ihtiyaç sahibi olan birilerine ulaşın. Çocukların durumunu görün. Çocukların hayat hikayelerini dinleyin. Yaşadıklarımıza, gördüklerimize siz de şahit olun.'

Yardımda bulunmak isteyen herkes o yardımların nerelere ulaştığını bizimle gelip görebilir, teslim edebilir. Ve bir gün devlet derse ki hiçbir dernek açık kalmayacak, dernekler kapatıldığında da bize gerek kalmadan insanlar çocuklara nasıl ulaşabileceğini bilsin istiyoruz."

"MUŞ'TA ÇOCUKLAR EMNİYET MÜDÜRLÜĞÜNDE AĞIRLANIYOR"

• Gördüğünüz, şahit olduğunuz bir hikayeyi bizimle paylaşır mısınız?

"Bir buçuk sene önce Muş'ta on dört bin çocuğu emniyet müdürlüğüne getirdik. Polisler çocukları özel arabalarla alıp müdürlükte ağırladı. Şu an emniyet müdürlüğünde mısır makinesi pamuk şeker makinesi var. Artık orada başı sıkışan, canı sıkılan çocuklar polis abileriyle bir araya gelebiliyor. Bu tablo beni son derece etkilemişti."

"BİZE İNSAN LAZIM"

Çünkü bize insan lazım. Para ya da bazı şeyler bir şekilde çözülüyor. Yeri geliyor biz çocukları en yakınlarından korumaya çalışıyoruz (Narin olayını örnek veriyor). Biz bir abi arkadaş derdindeyiz. Bizim, o çocukların insan kalabilmelerine ihtiyacımız var. Çünkü en son Selim Kiraz'ı şehit eden kişi Türkiye'de derece yapmış bir avukattı. Biz herkes okusun istemiyoruz. Biz okuyan donanımlı okusun istiyoruz. Biz çocukların bot ve mont ihtiyaçlarının yanında muhabbet ihtiyaçlarını, ruhsal ihtiyaçlarını da karşılamanın derdindeyiz. O çocuğun hayatına dokunalım derdindeyiz."