Saffat Suresi Arapça - Türkçe okunuşu, Diyanet meali, fazileti, konusu

Saffat Suresi, En‘am sûresinden sonra, Lokman sûresinden önce Mekke’de inmiştir. Sûrede başlıca, meleklerden, cinlerden, kıyamet ve ahiret olaylarından söz edilmekte; Nûh, İbrahim, İsmail, İshak, Mûsâ, Hârun, İlyas, Lût ve Yûnus Peygamberlerin kıssalarına yer verilmektedir. Haberimizde Saffat Suresi okunuşu, Diyanet meali, fazileti ve konusuna dair bilgiler bulabilirsiniz. İşte Saffat Suresi okunuşu...

SAFFAT SURESİ OKUNUŞU

Bismillahirrahmanirrahim
1. Vessaffati saffa

2. Fezzacirati zecra

3. Fettaliyati zikra

4. İnne ilaheküm le vahıd

5. Rabbüs semavati vel erdı ve ma beynehüma ve rabbül meşarık

6. İnna zeyyennes semaed dünya bi zınetinil kevakib

7. Ve hıfzam min külli şeytanim marid

8. La yessemmeune ilel meleil a’la ve yukzefune min külli canib

9. Dühurav ve lehüm azabüv vasıb

10. İlla men hatfel hatfete fe etbeahu şihabün sakıb

11. Festeftihim ehüm eşddü halkan em men halakna inna halaknahüm min tıynil lazib

12. Bel acibte ve yesharun

13. Ve iza zükkiru la yezkürun

14. Ve iza raev ayetey yesteshırun

15. Ve kalu in haza illa sıhrum mübın

16. E iza mitna ve künna türabev ve ızamen e inna le meb’usun

17. E ve abaünel evvelun

18. Kul neam ve entüm dahırun

19. Fe innema hiye zecratüv vahıdetün fe izahüm yenzurun

20. Ve kalu ya veylena haza yevmüd dın

21. Haza yevmül faslillezı küntüm bihı tükezzibun

22. Uhşürullezıne zalemu ve ezvacehüm ve ma kanu ya’büdun

23. Min dunillahi fehduhüm ila sıratıl cehıym

24. Ve kıfuhüm innehüm mes’ulun

25. Me leküm la tenasarun

26. Bel hümül yevme müsteslimun

27. Ve akbele ba’duhüm ala ba’dıy yetesaelun

28. Kalu inneküm küntüm te’tunena anil yemın

29. Kalu bel lem tekunu mü’minın

30. Ve ma kane lena aleyküm min sultan bel küntüm kavmen tağıyn

31. Fe hakka aleyna kavlü rabbina inna le zaikun

32. Fe ağveynaküm inna künna ğavın

33. Fe innehüm yevmeizin fil azabi müşterikun

34. İnna kezalike nef’alü bil mücrimın

35. İnnehüm kanu iza kıyle lehüm la ilahe illellahü yestekbirun

36. Ve yekulune e inna letariku alihetina li şaırim mecnun

37. Bel cae bil hakkı ve saddekal murselın

38. İnneküm lezaikul azabil elım

39. Ve ma tüczevne illa ma küntüm ta’melun

40. İlla ıbadellahil muhlesıyn

41. Ülaike lehüm rizkum ma’lum

42. Fevakih ve hüm mükramun

43. Fı cennatin neıym

44. Ala sürurim mütekabilın

45. Yütafü alyhim bi ke’sim mim meıyn

46. Beydae lezzetil lişşaribın

47. La fıha ğavlüv ve la hüm anha yünzefun

48. Ve ındehüm kasıratüt tarfi ıyn

49. Ke ennehünne beydum meknun

50. Fe akbele ba’duhüm ala ba’dıy yetesaelun

51. Kle kailüm minhüm innı kane lı karın

52. Yekulü e inneke le minel müsaddikıyn

53. E iza mitna ve künna türabev ve ızamen e inna le medınun

54. Kale hel entüm müttaliun

55. Fattalea fe raahü fı sevail cehıym

56. Kale tellahi in kidte le türdın

57. Ve lev la nı’metü rabbı leküntü minel muhdarın

58. E fe ma nahnü bi meyyitın

59. İlla mevtetenel ula ve ma nahnü bi müazzebın

60. İnne haza le hüvel fevzül azıym

61. Li misli haza felya’melil amilun

62. E zalike hayrun nüzülen em şeceratüzç zekkum

63. İnna cealnaha fitnetel liz zalimın

64. İnneha şeceratün tahrucü fı aslil cehıym

65. Tal’uha ke ennehu ruusüş şeyatıyn

66. Fe innehüm le akilune minha fe maliune minhel butün

67. Sümme inne lehüm aleyha le şevbem min hamum

68. Şümme inne merciahüm le ilel cehıym

69. İnnehüm elfev abaehüm dallın

70. Fe hüm ala asarihim yühraun

71. Ve le kad dalhle kablehüm ekserul evvelın

72. Ve le kad erselna fıhim münzirın

73. Fenzur keyfe kane akıbetül münzerın

74. İlla ıbadellahil muhlesıyn

75. Ve le kad nadana nuhun fe le nı’mel müccıbun

76. Ve necceynahü ve ehlehu minel kerbil azıym

77. Ve cealna zürriyyetehu hümül bakıyn

78. Ve terakna aleyhi fil ahırın

79. Selamün ala nuhın fil alemın

80. İnna kezalike neczil muhsinın

81. İnnehu min ıbadinel mü’minın

82. Sümme ağraknel aharın

83. Ve inne min şıatihı le ibrahım

84. İz cae rabbehu bi kalbin selım

85. İz kale li ebıhi ve kavmihı maza ta’büdun

86. E ifken aliheten dunellahi türıdun

87. Fe ma zannüküm bi rabbil alemın

88. Fe nezara nazraten fin nücum

89. Fe kale innı sekıym

90. Fe tevellev anhü müdbirın

91. Ferağa ila alihetihim fe kale e ela te’külun

92. Ma leküm la tentıkun

93. Ferağa aleyhim darbem bil yemın

94. Fe akbelu ileyhi yeziffun

95. Kale e ta’büdune ma tenhıtun

96. Vallahü halekkkaküm ve ma ta’melun

97. Kalübnu lehu bünyanen fe elkuhü fil cehıym

98. Fe eradü bihı keyden fe cealnahümül esfelın

99. Ve kale innı zahibün ila rabbı seyehdın

100. Rabbi heb lı mines salihıyn

101. Fe beşşernahü bi ğulamin halım

102. Felemma beleğa meahüs sa’ye kale ya büneyye innı era fil menami ennı ezbehuke fenzur maza tera kale ya ebetif’al ma tü’meru setecidünı in şaellahü mines sabirın

103. Felemma eslema ve tellehu lil cebın

104. Ve nadeynahü ey ya ibrahım

105. Kad saddakter rü’ya inna kezalike neczil muhsinın

106. İnne haza le hüvel belaül mübın

107. Ve fedeynahü bi zibhın azıym

108. Ve terakna aleyhi fil ahırın

109. Selamün ala ibrahım

110. Kezalike neczil muhsinın

111. İnnehu min ıbadinel mü’minın

112. Ve beşşernahü bi ishaka nebiyyem mines salihıyn

113. Ve barakna aleyhi ve ala ishak ve min zürriyyetihima muhsinüv ve zalimül li nefsihı mübın

114. Ve le kad menenna ala musa ve haun

115. Ve necceynahüma va kavmehüma minel kerbil azıym

116. Ve nasarnahüm fe kanu hümül ğalibın

117. Ve ateynahümel kitabel müstebın

118. Ve hedeynahümes sıratal müstekıym

119. Ve terakna aleyhima fil ahırın

120. Selamün ala musa ve harun

121. İnna kezalik enczil muhsinın

122. İnnehüma min ıbadinel mü’minın

123. Ve inne ilyase le minel murselın

124. İz kale li kavmihı ela tettekun

125. E ted’une ba’lev ve tezerune ahsenel halikıyn

126. Allahe rabbeküm ve rabbe abaikümül evvelın

127. Fe kezzebuhü fe innehüm le muhdarun

128. İlla ıbadellahil muhlesıyn

129. Ve terakna aleyhi fil ahırın

130. Selamün ala ilyasın

131. İnna kezalike neczil muhsinın

132. İnnehu min ıbadinel mü’minın

133. Ve inne lutal le minel mürselın

134. İz necceynahü ve ehlehu ecmeıyn

135. İlla acuzen fil ğabirın

136. Sümme demmernel aharın

137. Ve inneküm le temürrune aleyhim musbihıyn

138. Ve bil leyl e fe la ta’kılun

139. Ve inne yunüse le minel murselın

140. İz ebeka ilel fülkil meşhun

141. Fe saheme fe kane minel müdhadıyn

142. Feltekamehül hutü ve hüve mülım

143. Fe lev la ennehu kane minel müsebbihıyn

144. Le lebise fı batnihı ila yevmi yüb’asun

145. Fe nebeznahü bil arai ve hüve sekıym

146. Ve embenta aleyhi şeceratem miy yaktıyn

147. Ve erselnahü ila mieti elfin ev yezıdün

148. Fe amenu fe metta’nahüm ila hıyn

149. Festeftihim e li rabbikel benatü ve lehümül benun

150. Em halaknel melaiket inasev ve hüm şahidun

151. E la innehüm min ifkihim le yekulun

152. Veledellahü ve innehüm le kazibun

153. Astafel benati alel benın

154. Ma leküm keyfe tahkümun

155. E fe la tezekkerun

156. Em leküm sültanüm mübın

157. Fe’tu bi kitabiküm in küntüm sadikıyn

158. Ve cealu beynehu ve beynel cinneti neseba ve le kad alimetil cinnetü innehüm le muhdarun

159. Sübhanellahi amma yesıun

160. İlla ıbadellahil muhlesıyn

161. Fe inneküm ve ma ta’büdun

162. Ma entüm aleyhi bi fatinın

163. İlla men hüve salil cehıym

164. Ve ma minna illa lehü mekamüm ma’lum

165. Ve inna le nahnüs saffun

166. Ve inna le nahnül müsebbihün

167. Ve in kanu le yekulun

168. Lev enne ındena zikram minel evvelin

169. Lekünna ıbadellahil muhlesıyn

170. Fe keferu bih fe sevfe ya’lemun

171. Ve le kad sebekat kelimetüna li ıbadinel murselın

172. İnnehüm le hümül mensurun

173. Ve inne cündena lehümül ğalibun

174. Fe tevelle anhüm hatta hıyn

175. Ve ebsırhüm fe sevfe yübsırun

176. E fe biazabina yesta’cilun

177. Fe iza nezele bi sahatihim fe sae sabahul münzerın

178. Ve tevelle anhüm hatta hıyn

179. Ve ebsır fe sevfe yübsırun

180. Sübhane rabbike rabbil ızzeti amma yesfun

181. Ve selamün alel murselın

182. Vel hamdü lillahi rabbil alemın

SAFFAT SURESİ TÜRKÇE MEALİ

Bismillâhirrahmânirrahîm
1,2,3,4.Saf bağlayıp duranlara, haykırarak sevk edenlere ve zikri (Allah’ın kelâmını) okuyanlara andolsun ki, sizin ilâhınız gerçekten bir tek ilâhtır.

5.O, göklerin, yerin ve ikisi arasındakilerin Rabbidir. Doğuların da (Batıların da) Rabbidir.

6.Biz, en yakın göğü zinetlerle, yıldızlarla donattık.

7. Onu itaatten çıkan her şeytandan koruduk.

8,9.Onlar, yüce topluluğu (ileri gelen melekler topluluğunu) dinleyemezler. Kovulmaları için her taraftan taşa tutulurlar. Onlar için sürekli bir azap da vardır.

10.Ancak onlardan söz kapan olur. Onu da delip geçen bir alev izler (ve yok eder).

11.(Ey Muhammed!) Şimdi sen onlara sor: “Kendilerini yaratmak mı daha zor, yoksa yarattığımız diğer şeyleri yaratmak mı? Şüphesiz biz onları yapışkan bir çamurdan yarattık.

12.Hayır, sen (onların hâline) şaştın, onlar ise alay ediyorlar.

13.Kendilerine öğüt verildiği zaman öğüt almıyorlar.

14.Bir mucize gördükleri zaman onu alaya alıyorlar.

15.(Dediler ki:) “Bu bir büyüden başka bir şey değildir.”

16.“Gerçekten biz, ölüp bir toprak ve kemik yığını hâline geldikten sonra mı, biz mi tekrar diriltileceğiz?”

17.“Önceden gelip geçmiş atalarımız da mı?”

18.De ki: “Evet, hem de siz aşağılanmış kimseler olarak (diriltileceksiniz).”

19.O ancak şiddetli bir sesten ibarettir. Bir de bakarsın ki onlar (diriltilmiş hazır) beklemektedirler.

20.Şöyle diyecekler: “Vay başımıza gelene! Bu beklenen ceza günüdür.”

21.Onlara, “İşte bu, yalanlamakta olduğunuz hüküm ve ayırım günüdür” denilir.

22,23,24.Allah, meleklere şöyle emreder: “Zulmedenleri, eşlerini ve Allah’ı bırakıp da tapmakta olduklarını toplayın, onları cehennemin yoluna koyun ve onları tutuklayın. Çünkü onlar sorguya çekileceklerdir.

25.Onlara, “Ne diye yardımlaşmıyorsunuz?” denir.

26.Hayır, onlar bugün teslim olmuş kimselerdir.

27.Birbirlerine yönelip sorarlar (çekişirler).

28.Şöyle derler: “Siz bize sağdan gelirdiniz. Bize haktan yana görünürdünüz.”

29.Diğerleri de onlara şöyle derler: “Hayır, siz zaten mü’min kimseler değildiniz.”

30. “Bizim, sizin üzerinizde hiçbir hâkimiyetimiz yoktu. Hatta siz azgın bir kavimdiniz.”

31.“Artık Rabbimizin sözü (azap) bizim hakkımızda gerçekleşti. Biz onu mutlaka tadacağız.”

32. “Evet, biz sizi saptırdık. Çünkü biz de sapkın kimselerdik.”

33.Artık onlar o gün azapta ortaktırlar.

34.İşte biz suçlulara böyle yaparız.

35.Çünkü onlar, kendilerine, “Allah’tan başka hiçbir ilâh yoktur” denildiği zaman, inanmayıp büyüklük taslıyorlardı.

36.“Biz, deli bir şair için ilâhlarımızı mı terk edeceğiz?” diyorlardı.

37.Hayır, öyle değil. O, hakkı getirmiş, (önceki) peygamberleri de tasdik etmiştir.

38.Şüphesiz siz mutlaka elem dolu azabı tadacaksınız.

39.Siz ancak işlediklerinizin karşılığı ile cezalandırılırsınız.

40. Ancak Allah’ın halis kulları başka.

41,42. İşte onlar için belli bir rızık, meyveler vardır. Onlar ikram gören kimselerdir.

43.Onlar Naîm cennetlerindedirler.

44.Koltuklar üzerinde karşılıklı olarak otururlar.

45,46.Onların etrafında cennet pınarından doldurulmuş, berrak ve içenlere lezzet veren kadehler dolaştırılır.

47.Onda baş döndürme özelliği yoktur. Onlar, onu içmekle sarhoş da olmazlar.

48.Yanlarında bakışlarını yalnızca kendilerine çevirmiş iri gözlü eşler vardır.

49.Sanki onlar (beyazlıklarıyla), saklanmış (gün yüzü görmemiş) yumurtalardır.

50.Derken birbirlerine yönelip sorarlar.

51.İçlerinden biri der ki: “Benim bir arkadaşım vardı.”

52.“Sen de tekrar dirilmeyi tasdik edenlerden misin?” derdi.

53.“Gerçekten biz, ölüp bir toprak ve kemik yığını hâline geldikten sonra mı, biz mi hesaba çekileceğiz?”

54.Konuşan o kimse, yanındakilere, “Bakar mısınız, hâli ne oldu?” der.

55.Kendisi de bakar ve onu cehennemin ortasında görür.

56.Ona şöyle der: “Allah’a andolsun, neredeyse beni de helâk edecektin.”

57.“Rabbimin nimeti olmasaydı, mutlaka ben de cehenneme konulanlardan olmuştum.”

58,59. “Nasıl, ilk ölümümüzden başka ölmeyecek miymişiz? Bize azap edilmeyecek miymiş?”

60.Şüphesiz bu (cennetteki nimetlere ulaşmak) büyük bir başarıdır.

61.Çalışanlar böylesi için çalışsınlar!

62.Ziyafet olarak bu mu daha hayırlı, yoksa zakkum ağacı mı?

63.Şüphesiz biz onu zalimler için bir imtihan aracı kıldık.

64.O, cehennemin dibinde biten bir ağaçtır.

65.Onun meyveleri sanki şeytanların kafalarıdır.

66.Cehennemlikler ondan yiyecekler ve onunla karınlarını dolduracaklardır.

67.Sonra onlar için bunun üstüne kaynar sudan karışık bir içecek vardır.

68.Sonra onların dönüşleri mutlaka cehennemedir.

69.Çünkü onlar babalarını sapık kimseler olarak buldular.

70.Kendileri de onların izinden koşa koşa gitmektedirler.

71.Andolsun, onlardan önce, evvelkilerin çoğu da sapmıştı.

72.Andolsun, biz onlara da uyarıcılar göndermiştik.

73.Bak, uyarılanların sonu nasıl oldu!

74.Ancak Allah’ın ihlâslı kulları başka.

75.Andolsun, Nûh bize dua edip seslenmişti. Biz ne güzel cevap vereniz!

76.Onu ve ailesini o büyük sıkıntıdan kurtardık.

77.Onun neslini yeryüzünde kalanlar kıldık.

78.Sonradan gelenler arasında ona güzel bir ad bıraktık.

79.Âlemler içinde Nûh’a selâm olsun!

80.İşte biz iyilik yapanları böyle mükâfatlandırırız.

81.Çünkü o, bizim mü’min kullarımızdandı.

82.Sonra biz, diğerlerini suda boğduk.

83.Şüphesiz İbrahim de O’nun taraftarlarından idi.

84.Hani o, Rabbine temiz bir kalple gelmişti.

85.Hani babasına ve kavmine şöyle demişti: “Siz neye tapıyorsunuz?”

86. “Allah’ı bırakıp da birtakım uydurma ilâhlar mı istiyorsunuz?”

87. “O hâlde, âlemlerin Rabbi hakkında görüşünüz nedir?”

88,89.İbrahim, yıldızlara baktı ve “Ben hastayım” dedi.

90.Bunun üzerine arkalarını dönüp ondan uzaklaştılar.

91.İbrahim, onların putlarının tarafına gizlice gitti ve şöyle dedi: “Yemez misiniz?”

92.“Ne diye konuşmuyorsunuz?”

93.Derken üzerlerine yürüyüp onlara güçlü bir darbe indirdi.

94.Kavmi (telaş içinde) koşarak ona doğru geldi.

95.İbrahim, şöyle dedi: “Yonttuğunuz putlara mı tapıyorsunuz?”

96.“Oysa Allah sizi de, yaptığınız şeyleri de yaratmıştır.”

97.Kavmi, “Onun için bir bina yapın, (içinde ateş yakın) ve onu ateşe atın” dedi.

98.Böylece ona bir tuzak kurmak istediler. Biz de onları en alçak kimseler kıldık.

99.İbrahim, şöyle dedi: “Ben Rabbime (O’nun emrettiği yere) gideceğim. O, bana yol gösterecektir.”

100.“Ey Rabbim! Bana salihlerden olacak bir çocuk bağışla.”

101.Biz de ona uysal bir oğul müjdeledik.

102.Çocuk kendisiyle birlikte koşup yürüyecek yaşa gelince İbrahim ona, “Yavrum, ben rüyamda seni boğazladığımı gördüm. Düşün bakalım, ne dersin?” dedi. O da, “Babacığım, emrolunduğun şeyi yap. İnşaallah beni sabredenlerden bulacaksın” dedi.

103,104. Nihayet her ikisi de (Allah’ın emrine) boyun eğip, İbrahim de onu (boğazlamak için) yüz üstü yere yatırınca ona, şöyle seslendik: “Ey İbrahim!”

105.“Gördüğün rüyanın hükmünü yerine getirdin. Şüphesiz biz iyilik yapanları böyle mükâfatlandırırız.”

106.“Şüphesiz bu apaçık bir imtihandır.”

107.Biz, (İbrahim’e) büyük bir kurbanlık vererek onu (İsmail’i) kurtardık.

108.Sonradan gelenler arasında ona güzel bir ad bıraktık.

109.İbrahim’e selâm olsun.

110.İyilik yapanları işte böyle mükâfatlandırırız.

111.Çünkü o mü’min kullarımızdandı.

112.Biz onu salihlerden bir peygamber olarak İshak ile de müjdeledik.

113.Onu da İshak’ı da uğurlu kıldık. Her ikisinin nesillerinden iyilik yapanlar da vardı, kendine apaçık zulmedenler de.

114.Andolsun, biz Mûsâ’ya ve Hârûn’a da lütufta bulunduk.

115.Onları ve kavimlerini o büyük sıkıntıdan kurtardık.

116.Onlara yardım ettik de onlar galip gelenler oldular.

117.Biz onlara (hükümlerimizi) açıklayan Kitab’ı (Tevrat’ı) verdik.

118.Onları doğru yola ilettik.

119.Sonradan gelenler arasında onlara güzel birer ad bıraktık.

120.Mûsâ’ya ve Hârûn’a selâm olsun.

121.Şüphesiz biz iyilik yapanları böyle mükâfatlandırırız.

122.Çünkü onlar mü’min kullarımızdan idiler.

123.Şüphesiz İlyas da peygamberlerden idi.

124.Hani kavmine şöyle demişti: “Allah’a karşı gelmekten sakınmaz mısınız?”

125,126. “Yaratıcıların en güzelini, sizin ve geçmiş atalarınızın Rabbi olan Allah’ı bırakarak “Ba’l’e mi tapıyorsunuz?”

127.Onu yalanladılar. Bu sebeple onlar (cehenneme) götürüleceklerdir.

128.Ancak Allah’ın ihlâslı kulları başka.

129.Sonradan gelenler içerisinde ona güzel bir ad bıraktık.

130.İlyas’a selâm olsun.

131.Şüphesiz biz iyilik yapanları böyle mükâfatlandırırız.

132.Çünkü o bizim mü’min kullarımızdandı.

133.Şüphesiz Lût da peygamberlerdendi.

134,135. Hani biz onu ve geride kalanlar arasındaki yaşlı bir kadın (kâfir olan eşi) dışında bütün ailesini kurtarmıştık.

136.Sonra da diğerlerini yok ettik.

137,138. Şüphesiz sizler (yolculuklarınız sırasında) sabah akşam onların (harap olmuş) yurtlarına uğrayıp duruyorsunuz. Hâlâ düşünmeyecek misiniz?

139.Şüphesiz Yûnus da peygamberlerdendi.

140.Hani o kaçıp yüklü gemiye binmişti.

141.Gemidekilerle kur’a çekmiş ve kaybedenlerden olmuştu.

142.Böylece, Yûnus kendini kınayıp dururken balık onu yuttu.

143,144.Eğer o, Allah’ı tespih edip yüceltenlerden olmasaydı, mutlaka insanların diriltileceği güne kadar balığın karnında kalırdı.

145.Derken biz onu hasta bir hâlde sahile attık.

146.Üzerine geniş yapraklı bir ağaç bitirdik.

147.Biz onu yüz bin, yahut daha fazla insana peygamber olarak gönderdik.

148.Nihayet onlar iman ettiler. Biz de onları bir süreye kadar geçindirdik.

149.Ey Muhammed! Onlara sor: Kız çocukları Rabbinin de, erkek çocukları onların mı?

150.Yoksa biz melekleri dişi olarak yaratmışız da onlar şahid mi bulunuyorlarmış?

151,152. İyi bilin ki onlar kendi uydurmaları olarak, “Allah çocuk sahibi oldu” diyorlar. Onlar elbette yalan söylüyorlar.

153.Yoksa Allah kızları erkeklere tercih mi etti?

154.Neyiniz var? Nasıl hüküm veriyorsunuz!

155.Hiç düşünmüyor musunuz?

156.Yoksa sizin apaçık bir deliliniz mi var?

157.Eğer doğru söyleyen kimseler iseniz getirin (bu delili içeren) kitabınızı!

158.Allah ile cinler arasında da nesep bağı kurdular. Oysa cinler de kendilerinin Allah’ın huzuruna getirileceklerini bilirler.

159.Allah, onların nitelendirdiği şeylerden uzaktır, yücedir.

160.Ancak Allah’ın ihlâslı kulları bunlar gibi değildir.

161,162,163.(Ey müşrikler!) Ne siz ve ne de taptıklarınız, cehenneme gireceklerden başkasını kandırıp Allah’ın yolundan saptırabilirsiniz.

164.(Melekler derler ki:) “Bizim her birimizin bilinen bir makamı vardır.”

165.“Şüphesiz biz (orada) saf duranlarız.”

166. “Şüphesiz biz (Allah’ı) tespih edip yüceltenleriz.”

167,168,169.Müşrikler) şunu da söylüyorlardı: “Eğer yanımızda öncekilere verilen kitaplardan bir kitap olsaydı, elbette biz ihlâslı kullar olurduk.”

170.Fakat (kitap gelince) onu inkâr ettiler. Yakında (sonlarının ne olacağını) bilecekler.

171.Andolsun, peygamber olarak gönderilen kullarımız hakkında şu sözümüz geçmişti:

172.“Onlara mutlaka yardım edilecektir.”

173.“Şüphesiz ordularımız galip gelecektir.”

174.O hâlde, bir süreye kadar onlardan yüz çevir

175.Gözetle onları, yakında onlar da görecekler.

176.Yoksa onlar azabımızı acele mi istiyorlar?

177.Fakat azabımız onların yurtlarına indiğinde, o uyarılmış olanların sabahı ne kötü olur!

178.Ey Muhammed! Bir süreye kadar onlardan yüz çevir.

179.(Bekle ve) gör. Onlar da yakında görecekler.

180.Senin Rabbin; kudret ve şeref sahibi olan Rab, onların nitelendirdiği şeylerden uzaktır, yücedir.

181.Peygamberlere selâm olsun.

182.Hamd, âlemlerin Rabbi olan Allah’a mahsustur.

SAFFAT SÛRESİ KONUSU

Sûre Allah’ın birliğini vurgulayarak söze başlar. Mahşer yerinden, cennet ve cehennemden acı ve tatlı insan manzaraları sunarak âhiretin gerçekliğini ortaya koyar. Hz. Nûh, Hz. İbrâhim, Hz. Mûsâ ve Hz. Hârûn, Hz. İlyâs, Hz. Lut ve Hz. Yûnus’un kıssalarından kesitler takdim ederek, bir taraftan Resûlullah (s.a.s.)’in getirdiği ilâhî bilgilerin doğruluğunu belirtirken, bir taraftan da Peygamber ve mü’minleri sabır ve azimle davalarının müdâfii olmaya teşvik eder. Çünkü Allah, daha önce de olduğu gibi, şimdi de Peygamber ve ona inananlara mutlaka yardım edecek ve onları galip kılacaktır.