Bacaklarını depremde kaybetti fakat dalıştan vazgeçmedi!
11 ili etkileyen depremde iki bacağını da kaybeden 18 yaşındaki Abdurrahman Aydın, felaketten önce başladığı tüplü dalıştan vazgeçmedi. Depremde annesini de kaybeden Aydın, fırsat bulduğu an dalış yapmaya devam ederek yaşadığı travmayı atlatmaya çalışıyor. 18 yaşındaki genç, hedefinin protez bacaklara sahip olduktan sonra bu hayalinin peşinden gitmek olduğunu söyledi.
Abdurrahman Aydın, 6 Şubat tarihinde yaşanan merkez üssü Kahramanmaraş olan 7,7 büyüklüğündeki depreme, annesi Betül Günyaşar ile yaşadığı evde yakalandı. Enkazda kalan ana-oğul, 15 saat sonra yaralı olarak kurtarıldı. Aydın'ın hastanede geçirdiği 3.günde bacakları kesildi. Annesi ile tüm müdahalelere rağmen kurtarılamadı. 18 yaşındaki genç, Ankara'ya sevk edilerek Hacettepe Tıp Fakültesi Hastanesi'nde tedavi altına alındı. Daha sonrasında taburcu oldu.
DALIŞ YAPMAKTAN VAZGEÇMEDİ
Şu an Ankara'da babası ve kız kardeşiyle birlikte yaşayan Abdurrahman Aydın, 15 yaşında başladığı tüplü dalış ve yüzme sporundan vazgeçmedi. Hastaneden çıktıktan sonra 2 kez
Şimdi Ankara'da babası ve depreme anneannesinin evinde yakalanarak sağ kurtulan kız kardeşiyle birlikte yaşayan Abdurrahman Aydın, 15 yaşında başladığı tüplü dalış ve yüzme sporundan bacaklarını kaybetmesine rağmen vazgeçmedi. Hastaneden çıktıktan sonra 2 kez Hatay'a giderek sürekli dalış yaptığı Samandağ'daki koyda dalış yaptı. Aydın, dalış yaparak depremin travmasını üzerinden atmaya çalışıyor.
"ENKAZDA 3 GÜN BEKLEDİM"
Bir yandan Üniversite Sınavı'na hazırlanan Aydın, deprem anını şöyle anlatıyor:
"Ben annemi korumak için üstüne kapandım. Annemle enkaz altında kaldığımız süre zarfında bilinçlerimiz açıktı, dualar ettik. Babamın geleceğini biliyordum. Konuştuk, hep annemin bilincini açık tutmaya çalıştım, sorular sordum. Öğle saatinde babam geldi. Bize su getirdi. Ağzımla suyu açtım, yüzümü yıkadım, içtim. 15'inci saatte babam yardım buldu ve askerlerle beraber olduğumuz yere geldi. Üzerimize kapı devrilmişti, kapının üzerinde de molozlar vardı, onları çektiler. Enkazdan çıkmamız yarım saat sürdü. Hatay Dörtyol Devlet Hastanesi'ne götürdüler. Hastane yıkılmıştı. Orada 3 gün bekledim ve bekledikten sonra bacaklarımı kesmeye karar verdiler"
"HİÇBİR ŞEY ENGEL DEĞİL"
Annesinin 8 Şubat tarihinde kalp yetmezliğinden hayatını kaybettiğini 9 gün sonra öğrenen Aydın, "Depremden önce hedeflerim vardı ve o hedefleri hiçbir zaman kaybetmeyeceğim. Hala çabalıyorum. Hiçbir şey engel değil. Engelsiz hayat vardır. Depremden sonra da daldım. Dalış eğitimimi, içgüdümü hiçbir şeyimi kaybetmedim ve şu anda sporumdan memnunum. 15 metreye kadar dalabiliyorum tüple. Suyun altında insan ayrı bir dünyada. Ayrı bir keşif, gezegenin ortasındaymış gibi bir his veriyor insana. Hayallerimi, umutlarımı hiç bırakmadım. İyi bir üniversite kazanıp, bir elektrik elektronik mühendisi olmak istiyorum. Ülkeme faydalı bir insan olmak istiyorum" diye konuştu.
'DAHA NİTELİKLİ PROTEZ İSTİYORUM'
Hastanede protez takıldığını fakat birçok şeyi yapamadığını belirterek, "Sadece düz yolda yürümemi sağlıyor. Özgürlüğüme kavuşmak, yeniden hayallerimin peşinden koşmak istiyorum. Daha 18 yaşındayım. Yapabileceğim çok şey var. Hayallerim, hedeflerim var. Bunun için daha nitelikli bir protez istiyorum" dedi.
Aydın, depremde kaybolan 'Gece' isimli kedisinin ise faciadan 115 gün sonra bulunduğunu, kedisine kavuştuğu için de çok mutlu olduğunu belirtti.